سردرد های با منشا گردنی (Cervicogenic-Headache) در واقع به دنبال اختلالات ناحیه گردن ایجاد می شوند اما فرد درد را در ناحیه سر حس میکند. در واقع سردرد های سرویکوژنیک، از سردردهای ثانویه هشتند. سردرد های اولیه، آن دسته از سردرد هایی هستند که منشا آنها به ناحیه سر باز میگردد مانند میگرن(Migraine)، و سایر سردردها که به دنبال یک بیماری زمینه ای بروز میکنند، مانند آسیب های گردنی، عفونت ها یا نوسانات فشار خون، به عنوان سردرد های ثانویه طبقه بندی می شوند.

درد ناشی از سردرد های سرویکوژنیک از ناحیه گردن و پشت سر شروع می شود و معمولا تا سمت جلوی سر، چشم ها و ناحیه پیشانی پیشروی میکند. در بسیاری از موارد افراد نمی توانند بین سردرد های سرویکوژنیک و میگرن تمایز قائل شوند زیرا مبتلایان به میگرن نیز درد های ناحیه گردن را تجربه می کنند.

مبتلایان به سردرد های سرویکوژنیک معمولا هم زمان علاوه بر سردرد، درد و اسپاسم های گردنی را نیز تجربه می کنند، همچنین در بسیاری از موارد تغییر وضعیت و حرکات گردن نیز سبب تحریک سردرد می شود. این سردرد ها در بسیاری از موارد یکطرفه هستند، یعنی از ناحیه پشت گردن و سر شروع شده و یکطرف سر و قسمت قدامی سر و پیشانی را درگیر میکنند.

از دیگر علایم سردرد های سرویکوژنیک می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

• کاهش دامنه حرکتی گردن
• دردهای یکطرفه در ناحیه صورت و پیشانی
• اسپاسم و سفتی عضلات ناحیه گردن
• درد در اطراف ناحیه چشم
• درد های نواحی شانه و بازو
• حساسیت به نور و صدا
• حالت تهوع
• تاری دید

اما چه عواملی موجب بروز سردرد های سرویکوژنیک می شوند؟

سردردهای سرویکوژنیک به دلیل اختلالات ساختاری در فقرات ناحیه گردن بروز می کنند به ویژه درگیری مهره های فوقانی گردن که شامل C۲-C۳ است.

اکثرا افراد به دنبال فعالیت در مشاغلی که موجب خستگی گردن می شود مانند مشاغلی چون آرایشگرها، رانندگان، افرادی که فعالیت های پشت میز و اداری انجام می دهند بخصوص افرادی که با کامپیوتر کار میکنند، گرافیست ها و مشاغلی ازاین قبیل دچار سردردهای سرویکوژنیک می شوند. همچنین افرادی که سابقه ی ضایعات گردنی دارند نیز مستعد بروز سردرد های سرویکوژنیک هستند.

فیزیوتراپی یک درمان موثر برای سردردهای سرویکوژنیک است زیرا معمولاً این مشکل به دنبال یک اختلال ساختاری در گردن ایجاد می شود و به دنبال مصرف دارو فقط برای مدتی درد و علائم بیمار کاهش میابند، در واقع دارودرمانی سبب درمان این مشکل نمی شود.

نقش اصلی فیزیوتراپی در کنترل درد، التهاب و اسپاسم های گردنی بسیار حیاتی است. از اقدامات درمانی فیزیوتراپی می توان به الکتروتراپی(Electrotherapy) جهت کاهش التهاب و درد ناحیه گردن اشاره کرد.

همچنین درمان های دستی تخصصی(Manual Therapy) و تکنیک سوزن خشک(Dry Needling) در کاهش اسپاسم های ناحیه گردن، شانه و عضلات قسمت پایینی سر به شدت موثر است. در ادامه ی روند درمان فیزیوتراپیست با تنظیم یک برنامه ی ورزشی تخصصی(Exercise Therapy) با توجه به شرایط بیمار شروع به ورزش درمانی می کند.

تمرینات کششی در این مرحله جهت کنترل اسپاسم های عضلانی و کوتاهی های عضلانی به شدت موثر است در ادامه تمرینات تقویتی جهت تقویت عضلات گردن و جلوگیری از تکرار ضایعه انجام می شود.